اختلال اضطرابی چیست
همه گاهی اوقات نگران یا عصبی هستند. اضطراب میتواند بسیار مفید باشد در صورتی که ما را از خطر آگاه کرده و یا به انجام کاری ترغیب کند. از سوی دیگر این نوع اختلال باعث اضطراب غیر منتظره و مضّری میشود که زندگی ما من جمله نحوه رفتار، احساسات و تفکر را بطور جدی تحت تأثیر قرار میدهد.
اگر همیشه بدنبال پاسخ این سؤال بوده اید، بایستی بدانید که پاسخ آن چند لایه است. این نوع اختلال در واقع اصطلاحی برای مجموعه ای از بیماری های روانی است که عبارتند از:
این نوع اختلال به نگرانی بیش از حد درمورد چندین مشکلِ روزمره برای مدت بیش از شش ماه اشاره میکند. این نوع اضطراب معمولآ بیشتر از حد انتظار شما است؛ بعنوان مثال اضطراب شدید درمورد یک مسئله جزئی. اکثر افراد معمولآ دارای علائم فیزیکی من جمله مشکلات خواب و فشار عضلانی نیز هستند.
این نوع اختلال به ترس شدید از ارزیابی منفی و حتی احساس خجالت از دیگران اشاره دارد. مبتلایان به این نوع اختلال معمولآ از موقعیتهای اجتماعی اجتناب کرده و بیش از حد خجالتی هستند؛ این کار روابط اجتماعی و عملکرد آنها در محیط مدرسه یا کار را بطور گسترده تحت تأثیر قرار میدهد.
به ترس از موقعیتی اشاره دارد که فرد نمیتواند از آن فرار کند و یا در صورت بروز ناگهانیِ سایر احساسات مضطرب هیچ راه چاره ای ندارد. مبتلایان به این نوع اختلال از ترک خانه و قرار گرفتن در مکانهای عمومی اجتناب می کنند.
این نوع اختلال نیز به ترسهای غیر منتظره و مکرر اشاره میکند. اختلال هراس به ترس شدید و ناگهانی برای مدت کوتاهی گفته میشود که میتواند علائم جسمی مانند تهوع، تنگی نفس و تپش قلب را بهمراه داشته باشد. بعبارت دیگر این نوع حملات بخش دیگری از اختلال اضطرابی یا واکنش عادی به یک موقعیت استرس زا محسوب میشوند و حتی برعکس ممکن است منشأِ اضطرابی نداشته باشند. بعضی از مبتلایان به این نوع اختلال معمولآ حملات اضطرابی بیشتری دارند و دائمآ نگران اتفاقات بد و ناخوشایند هستند. البته برخی دیگر نیز امور روزمره شان را تغییر میدهند تا مطمئن شوند که هرگز باعث بروز حملات اضطرابی نمیشوند.
این مورد نیز به ترس شدید از محیط پیرامون همچون وضعیت، حیوان یا شیء اشاره دارد. برای مثال اغلب مردم معمولآ از دیدن عنکبوت میترسند اما این احساسات هرگز زندگی آنها را مختل نمیکند. با این حال کسانی که با ترس و وحشت زندگی می کنند، بایستی از اشیاء یا موقعیتهای ترس آور اجتناب میکنند.
با اینکه بعضی از بیماریهای روانی قبلآ براساس اختلالات اضطرابی طبقه بندی شده اند اما نمیتوان گفت که ترس یا اضطراب بخش مهمی از بیماری محسوب میشود. این بیماریها عبارتند از:
این اختلال معمولآ پس از حادثۀ بسیار ترسناک همچون تصادف، تجاوز یا فاجعه طبیعی رخ میدهد که علائمی همچون اجتناب از هر گونه یادآوری حادثه، کابوسهای شبانه و یا احساس نا امنی حتی زمانی که هیچ خطری وجود ندارد دارد.
از تمایلات، تصاویر یا افکار ناخواسته شکل گرفته است که موجب اضطراب (وسواس) و یا اقدامات مکرر در جهت کاهش اضطراب (اجبار) میشود. اغتشاش یا وسواس معمولآ باعث ایجاد ناراحتی زیادی شده و زمان بر نیز هست.
هر کسی در هر سنی ممکن است از یک نوع اختلال اضطرابی رنج ببرد. در واقع، این نوع اختلالات شایع ترین مشکلات در سلامت روانی هستند که گاهی اوقات بدلیل داشتن تجربیات استرس زا یا رویدادهای خاص رخ میدهند؛ یا زمانی که فرد دیدگاه خاصی از مسائل (همچون دسترسی به کمال) یا یادگیری راهکارهای مقابله با استرسهای غیر فعال از دیگران داشته باشد. با این حال گاهی اوقات دلیل چندان مشخصی ندارد. اگر موقعیت استرس زا مشخص نیست، برای کنترل بهترِ آن میتوانید به یک فرد متخصص مراجعه کنید.
بسیاری از مبتلایان بر این باور هستند که علائم بیماری پس از مدتی خود به خود از بین میروند؛ متأسفانه باید گفت که این باور کاملآ اشتباه است چرا که اختلالات اضطرابی بعنوان بیماریهای واقعی ایی مطرح هستند که بایستی از پزشکان و افراد متخصص کمک گرفت. علاوه بر این میتوان گفت که اختلالات مختلف درمانهای مختلف نیز دارند اما برخی از رایج ترین روشهای درمانی معمولآ شامل ترکیبی از استراتژیهای زیر میشوند:
افراد میتوانند اضطراب را با استفاده از مهارتهای مختلف من جمله آرامش، حل مشکل و کنترل استرس مدیریت کنند. بعلاوه ورزشهای ذهنی از جمله برقرار ارتباط با دیگران، داشتن سرگرمی، ورزش و تغذیه مناسب نیز میتوانند کمک کننده باشند.
این گروهها یک پلتفرم عالی برای به اشتراک گذاری تجربیات خود، یادگیری از دیگران و حتی ارتباط با کسانی که آنها را درک میکنند فراهم میکنند.
بعضی از افراد مصرف داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب را مفید میدانند؛ زیرا به اعتقاد آنها این روش درمانی به کاهش علائم فیزیکیِ اضطراب و افکار مضّرِ شدید یا مکرر نیز کمک میکند. بعلاوه برخی دیگر برای کنترل میزان اضطراب شان از این روش استفاده میکنند.
درمانِ رفتاری شناختی بعنوان شکل مؤثری از مشاوره برای اضطراب مطرح است که به شما کمک میکند تا یاد بگیرید چگونه رفتارها، احساسات و افکار با هم هماهنگ هستند. هدف از انجام مشاوره شناسایی و تغییر الگوهای تفکر نامطلوبی است که باعث افزایشِ اضطراب میشوند. همچنین به رفع رفتارهای مشکل ساز و جایگزینی آنها با استراتژیهای مفید کمک میکند. معمولآ در اولین جلسه درمان مشکلات اضطرابی متوسط یا خفیف در نظر گرفته میشوند.
این مقاله به بررسی اختلالات اضطرابی و منشأ واقعی آنها می پردازد. علاوه بر این درمورد مداخلات موجود برای مبتلایان نیز بحث کرده است. اگر شما یا اقوام تان به اختلال اضطرابی مبتلا هستید، بهتر است که با افراد متخصص مشورت کنید.
مباحث مرتبط:
۱. اختلال اضطراب اجتماعی چیست؟
۲. حملات هراس و نکاتِ خود یاریِ سریع
۳. نگرانی عادی در مقابلِ اختلال اضطراب فراگیر
۴. مشاوره اضطراب در ملبورن